ΕΛ(Τ) ΞΑΝΑ

Να με διαβάσεις σαν μικρό παιδί
Να με ψηλαφίσεις σαν κλοπιμαίο
Να με ταΐσεις σαν αρκούδι νηστικό
Και ν’ αγγιχθούμε
με την λαχτάρα
ερωμένης ξεγραμμένου ναυτικού
στο πρώτο γράμμα του.

*

ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ ΔΩΜΑΤΙΟΥ

Όπως το κίτρινο του λαμπατέρ
αγκαλιάζει τις σελίδες ενός βιβλίου
πριν τον ύπνο
έτσι να χαϊδευόμαστε
οι άνθρωποι.

*

ΑΣΘΕΝΩ ΚΑΙ ΑΣΘΕΝΟΦΟΡΟ

Είναι αποκτήνωση
Το ξέρω
Όταν γυρίζεις και γυρίζω
σκοτωμένοι
από τη δουλειά
κι αδιαφορούμε παντελώς
για τις σειρήνες άλλων

*

ΤΡΩΙΚΑ ΕΔΕΣΜΑΤΑ

Βλέπω τη γάτα σου
κι ευθύβολα
λογίζομαι
τον Δούρειο Ίππο
Πώς παραμύθιασαν έτσι τον κόσμο
οι χαρωπές ουρές
και κλαίγαμε ως τα ξημερώματα
για την Ελένη
και εκείνα τα φλοράλ πουκάμισα
που ξεχαστήκαν
σε άλλες ιαχές.

*

ΑΠΕΙΘΑΡΧΟΙ ΜΑΓΓΕΛΑΝΟΙ

Το κρύο του Βερολίνου
τσακίζει κόκαλα
το τάκλιν του Καντονά
τον φασισμό του Βερολίνου
οι βόλτες μας
στις κρύες πρωτεύουσες του κόσμου
τον τριακοστό δεύτερο στίχο
της Σονάτας του Ρίτσου.

*Από τη συλλογή “ανθρώπινα”, Εκδόσεις Αμείλιχος, Ιούνιος 2020.