Είσαι ήπειρος αχανής, θα σε εξερευνήσω απ’ άκρη σ’ άκρη
θα ψάχνω στις σπηλιές τοιχογραφίες του Sapiens εαυτού σου
σε περιμένω από τώρα
όποια θέλεις ώρα
Πυγολαμπίδες στο σκοτάδι με πράσινα φτερά
τις χίλιες και μια νύχτες θα ήθελαν εδώ να γράψουν
να πούνε ιστορίες για τα δάχτυλά μου
τότε που σ’ άγγιζαν απαλά
για να σου δείξουν πόση ανάγκη σ’ είχαν
κι εσύ κοιτούσες χαμηλά, γερμένο το κεφάλι μου
να διαβάσω ήθελα τα ποιήματα, 
τα χάδια τα γραμμένα στο μέτωπό σου
στην παλάμη σου σημάδια απ’ το χώμα και μυρωδιά βροχής
στις φλέβες του λαιμού σου ο χάρτης μου
ήπειρος σώμα μου στο σώμα σου αχανής ανάσα, κοίτα 
είσαι παντού η δύναμη και η χάρις μαζί.