ΕΠΙΣΚΕΨΗ
(Χετζάζ μανές)

Όταν τα βράδια σου ρεμβάζεις
κάποιος θα βρεθεί
να χωθεί στο πηχτό σκοτάδι
Παίρνοντας το σχήμα αυτό που αγαπάς
και που κάποτε θα σε προδώσει
σαν την ξανθιά την τούφα
των μαλλιών του άτυχου Τζον Κιτς
που ονειρικά ανέμιζε στον ήλιο
μα πέθανε από φυματίωση αυτός
Το παθαίνουν μερικοί προπαντός ρομαντικοί
από έρωτα ή βήχα να πονούνε
αυτά τα δύο που κάθονται το ένα πλάι στ’ άλλο στα πλευρά
Όπως κορμιά σικελιανών πολεμιστών που αδρά κι
αρματωμένα
Σε τάφο αρχαίο πρωτάνοιχτο κοιτάς τα ακέραια στην αρχή
κι ως τα κοιτάς σιγά-σιγά βουλιάζουνε χαμένα
Όπως ο ορίζοντας όσο
και αν κρατάς την πόρτα σου κλειστή.

*

ΦΟΥΡΙΑ ΣΤ’ ΑΠΑΤΗΤΑ ΒΟΥΝΑ
(Τα γιούργια)

Με τον καιρό
οι συλλαβές που λένε τα ονόματα
Παλιώνουν
Εν συνεχεία
Γκρεμίζονται
Όπως γκρεμίζονται τα γήινα
Στο νόμο της βαρύτητας
και τέλος
Μόνο η ηχώ ξεφεύγει από τον όλεθρο
Ασίγαστη αυτή πολυλογού επιμένει – Γιούργια
πάνω στη χλόη
Φούρια στ’ απάτητα βουνά
Πετάει σαν γύφτος το σκεπάρνι
Τα κλαρίνα πιάνει

Σήκω καημένε Κωνσταντή-η-η-η
Το τσούζει απόψε η ψύχρα.

*Από τη συλλογή “Συρτός στα τρία”, Εκδόσεις ΠΑΝΟΠΤΙΚόΝ, 2023.