Όταν πάνω του κλείσουν οι ουρανοί για πάντα
απώθησε ελαφρά τα σύννεφα σκούπισε τα δάκρυα της Πούλιας
-κάθε πλάσμα επιθυμεί να γείρει στο άλλο
άρκτος αγαπημένη τρυφερέ μου λύκε, νυφίτσα πελαργέ
χελιδόνι εαρινό και στρουθί στον αέρα – αντίο!

Του αθώου αλυσοδεμένου στην αγορά
από ποιο θηρίο η φωνή κλεμμένη;