Στη Ζωή

Σ’ έναν δίσκο – Ουρανός

Ο ήλιος ένα πιάτο
Φεγγάρι το ποτήρι
Ένα κρίνο – να μας κρίνει!

*

Σ’ αγαπώ

Όταν σου ‘δινα το πορτοκάλι μου
δεν μ’ άρεσε το μήλο σου

*

Μη φοβού

Είδες το μισοφέγγαρο;
Έτοιμο να αναποδογυρίσει
Στη μια του άκρη
Το βάρος των παθών σου.

Εμείς στην άλλη
με άνεμο λεβάντε, σπάρτα και πασχαλιές

*

Κράτα καθαρό το δρόμο των φιλιών
όταν βραδιάζει,
να κυλήσεις το κέρμα της νύχτας.

Θα σ’ εύρει άσπρο γιασεμάκι το ξημέρωμα

*

Ηθάλ

Σε πονώ για τα λάθη σου

Στην πλάτη σου,
Καρφιά τα λάθη τους

*

Τον νάρκισσο
τον είπαν μανουσάκι
κι ακόμη πως
το μάζεψε το μύρισε η Περσεφόνη
και άνοιξε η γη

Ο Πλούτωνας την άρπαξε.

*Από τη συλλογή “ερωτεύτηκε τον Καρυωτάκη γιατί ερωτεύθηκε την Πολυδούρη”, Εκδόσεις Μανδραγόρας, Αθήνα 2024.