Κατερίνα Φλωρά, Μετ’ εμποδίων

Στάσιμα λιμνάζοντα νερά
ακούσια εγκλωβισμένη κίνηση
Ο χρόνος διαστέλλεται
αργό το βήμα του
αλλιώτικη η μορφή του

Μα κάτω από τη λεπτή
εύθραυστη επιφάνεια
κοχλάζει διστακτικά
η ζωντανή υγρή ορμή
που παρέμενε ως είχε
μέσα στο προδομένο σώμα

Κι ενώ έξω η εποχή τρέχει
βαρυγκομώντας
ακολουθεί το ρυθμό
που αδίστακτα και άτεχνα
διαβαίνει στου διεσταλμένου χρόνου
τις γραμμές

Leave a comment