Π.Π. Παναγιώτου, Λαύρειο

Aberalaw, του Cronin “Citadel”
οχτάωρες της καμινίας βάρδιες,
κόγχες βαθουλωμένες, άδειες
καινούργιος Τμηματάρχης ο Blondel

Η “Παρασκευή” του Βλάσση αδειανή,
και το “Μπαούλο” στοιβαχτό, “χελώνες”
φωτοπλημμυρισμένες οι Καβο-Κολώνες
μα η κάθε μπούκα μια ιστορία σκοτεινή.

Ο Παύλος, ο Ματιάς κι ο Marriat,
μιλώντας και καπνίζοντας ολοένα,
καλαφατίζουνε του Sea Girl την καρένα,
αυτοί που μαστορεύουν τη φτυαριά.

Της φτώχειας ο αγιάτρευτος καημός,
πώς λιώνει τις ψυχές σ’ αυτό τον Άδη!
(Διακόσια μέτρα κάτω απ’ το πηγάδι)
Αχ, και να ‘ρχότανε στην μπούκα ο λυτρωμό!…

Γονατιστός απόψε στ’ όνομά σου
για σένα Λαύρειο, δέομαι σιγαλά:
ομίχλη την ψυχή μου απαλά
τυλίγει, και την ΦΤΩΧΕΙΑ – τ΄ όνομά σου!

(1943)

*Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Οροπέδιο”, τεύχος 4, Χειμώνας 2007-2008.

Leave a comment