Who advises me to quit
she never loved.
Who tells me it’s not worth it
dont know what i feel right now..
Maybe it ain’t even no more
desire , affection , passion , tenderness
is it just love or.. despair.
It’s as if the fates had already been decided
and I, unknowingly, still dreaming.
It’s the terrible truth
that’s knocking on my door
and me: stupid
Pretending not to hear.
Then take me death
in the season of falling leaves
but let it be true death of the soul
and not just pain.
The pain hurts so bad
death makes you forget…
and erases joys and sorrows
and sweep you away:
beautiful idealized astro.

Σε όποια δεν αγάπησα ποτέ

Όποια με συμβουλεύει να παραιτηθώ
δεν αγάπησε ποτέ.
Όποια μου λέει ότι δεν αξίζει τον κόπο
Δεν ξέρω τι αισθάνομαι αυτή τη στιγμή…
Ίσως να μην υπάρχει πια
επιθυμία, στοργή, πάθος, τρυφερότητα
Είναι απλά αγάπη ή… απελπισία.
Είναι σαν να έχει ήδη αποφασιστεί η μοίρα…
και εγώ, εν αγνοία μου, ακόμα ονειρεύομαι.
Είναι η τρομερή αλήθεια
που μου χτυπάει την πόρτα
και εγώ: ηλίθια
Προσποιούμενη ότι δεν ακούω.
Τότε πάρε με θάνατε
την εποχή που πέφτουν τα φύλλα
αλλά ας είναι αληθινός ο θάνατος της ψυχής
και όχι μόνο πόνος.
Ο πόνος πονάει τόσο πολύ
ο θάνατος σε κάνει να ξεχνάς…
και σβήνει τις χαρές και τις λύπες
και σε παρασύρει μακριά:
όμορφο εξιδανικευμένο άστρο.

*Απόδοση: Δημήτρης Τρωαδίτης