Οι εκστρατείες μου

Αλόγων καραβάνι γεμάτο ανθρώπους,
Τρέχει προς τα πίσω, βλέποντας τη θάλασσα.
Κι η θάλασσα φοβάται, δεν έχει την τόλμη,
Του ακαταμάχητου παιδικού φλοιού
Στο όνομα της πίστης όμως, που η Σιβηρία είναι γεμάτη,
Μαθαίνει ξανά τον Γιερμάκ –
Η χώρα όπου πάγωσε ο τρυφερός πονηρός,
Και πέφτει το αρχαίο κάστρο Α.
Τη λάμψη του επέκεινα στα όρια της Πίστης
Έριξε ο καθρέφτης πάνω μου.
Ω, της θάλασσας θλιμμένες μετρήσεις
Με τη ληστρική κίνηση του χρωστήρα!

1919-1920 

*

Ασία

Για πάντα σκλάβα, με της πατρίδας όμως τα θέλγητρα
Στο μαύρο σου το στήθος
Και με την κρατική σφραγίδα στ’ αυτιά
Αντί για σκουλαρίκια
Τότε είσαι κορίτσι με ξίφος, που δεν έχει γεννήσει,
Και πότε μαμή – των εξεγέρσεων γριά.
Ξεφυλλίζεις εκείνο το βιβλίο,
Όπου ο γραφικός χαρακτήρας ήταν από το χέρι της θάλασσας.
Μελάνια ήταν οι άνθρωποι που έφερναν τη νύχτα,
Η εκτέλεση των τσάρων ήταν το οργισμένο σημάδι του θαυμαστικού,
Η νίκη των στρατευμάτων ήταν το κόμμα,
Ενώ της μάχης το πεδίο ήταν αποσιωπητικά,
Η τρέλα του παράτολμη δεν ήταν,
Μα η λαϊκή οργή ολοφάνερη
Και των αιώνων οι χαραγματιές – η παρένθεση

1921

*Περιλαμβάνονται στο βιβλίο “Λαντομίρ και άλλα έργα”, Εκδόσεις Φίλντισι, 2015. Μετάφραση: Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης.