Απωθούμαι από της αισθητικής τη χρεοκοπία
κι η ζωή εντός του λόγου κλυδωνίζεται
στου μαΐστρου τον αφρό
μαίανδροι σκέψεις σκιερές
ευωδίες θαλασσινές
περνούν και χάνονται
τόσο πρασινογάλαζα κι αληθινά
σκαρτσιμάς και πάτελα μούρμουρας
γαλάρι λαμπάρδα σπαθόψαρο
σαμπιέρος σμέρνα και παστανάκα

στο εσώτατο βάθος
η ανυπαρξία
συνορεύει με φίλια φυτά
ασπάλαθρας ασπέρδουκλας πολυτρίχι
αρνάς ελιά αμπέλι κυπαρίσσι
πρικαλίδα αρμπαλουΐζα παυλοσουκιά
κρούζα βαβομηλιά μοσκιά

ό λ α κ α θ ‘ ο δ ό ν
ανακαλύπτουν το βασίλειο της υποκρισίας
το παιχνίδι των πολλαπλών κειμένων
ωσάν λίπασμα
και το στοίχημα ανάγνωσης-γραφής

χαίρε, ω αυθόρμητη μνήμη αυτοφαλκίδευσης,
ψιθυρίζω
χαίρε, ω λόγε βραχυκυκλωμένε,
σπινθηρίζω
χαίρε, ω όριο αλήθειας και ψεύδους
διαρκώς μετατοπιζόμενο
αντάμα με πτηνά
τιτιβίζω παιδιόθεν ονομασίες
κατσουλοπετείναρος φλέρονας καράκαλος
σπούγγος πιτσούνι χουχουλιάτα γκιώνης κίχλα
κοκκινολαίμης καρακάξα ασπράγγα τρυγόνι
σιταρίδα μερμηγκοφάης γουζιάρης

κ α ι ο ί δ ι ο ς ο θ ά ν α τ ο ς έ ν α τ ί π ο τ α λ έ ν ε.