ΙΣΩΣ ΝΑ ΜΗΝ
Ίσως να μην
τα αδιέξοδα τα νιώθει το φεγγάρι
όταν το κρύβουνε τα σύννεφα
μα όταν
στον ανέφελο ορίζοντα προβάλλει
*
ΣΚΑΜΜΑ
Πυκνογραμμένη παλάμη
το φύλλο φθινοπώριασε
με τις αναβολές θα πέσει
δεν θα πέσει
Σαν το μαζεύω και το πλάθω
κλείνοντας τη χούφτα μου
πολλές μαζί φωνούλες αθωότητας
το εγκαταλείπουν
σαν καφεκίτρινη σκόνη
και μια μακρόσυρτη ακολουθεί
οριζόντια ησυχία
την τελευταία του πνοή
*
ΣΤΙΓΜΕΣ
Οιωνοσκόποι που διαρκούν
χάνονται
και σε λίγο έρχονται πάλι
ιερής απόκρισης στιγμών υπενθύμιση
ω πάρε από τώρα αυτό το πέτρινο κεφάλι
σκαλισμένο από βράχο επάνω
με τις φωνές του
πάρε την έκκληση
και σε διάδοχη των στιγμών χαρά παρούσα
σε διάδοχη εναργή φωτιά
άναψε
*Από τη συλλογή “Ως σχίνον αντιπαλεύον τον στάχυν”, Αθήνα 2005.
