οι ανταρσίες λικνίζονται
σε μια αέναη πληθώρα κινήσεων
η γη είναι ένα θηλαστικό
μας δίνει μέλλον,
παρηχήσεις του μυαλού
σ’ ένα επαναστατικό προτσές

*

τα δάκρυα των μεταναστών
με κυνηγούν
μνήμες στεγνώνουν στα χιλιόμετρα
πρόσωπα με χαρακιές
απ’ τις οιμωγές του καιρού
στόματα με λοιδορούν

*

με εγκλεισμούς απόκοσμους
δεν φτιάχνεις εργαλεία
για να δουλέψεις την οργή σου
μόνο να οριοθετήσεις τη δράση μπορείς
διαιρώντας τη συνέχεια
σε κύκλους, λέξεις και ανάσες