ΑΝΟΙΓΩ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ

Ανοίγω το παράθυρο και βλέπω
αντί για σένα
το φωταγωγό

το σιωπηλό
μουγγό φωταγωγό,
π’ αυτοκτονούν τα όνειρα

καθώς
το αμυδρό σου φως
τα παρασύρει σ’ ένα πέταγμα

που τα σκοτώνει.

*Από τη συλλογή «Ο ευτυχισμένος καιρός επέρασε», εκδ. Γαβριηλίδης 1979.

*

ΔΕ ΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ Σ’ ΕΝΑ ΧΑΡΤΙ

Δε γράφονται τα ποιήματα σ’ ένα χαρτί·
ξεθάβονται
με μια αξίνα τα μεσάνυχτα

αφήνοντας
κι από ’να λάκκο.

*Από τη συλλογή «Να εμποδίζεις τις σκιές», εκδ. Διαγώνιος, Θεσσαλονίκη 1982.

*

ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΔΥΟ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΟΥΣ

Χλομή,
μέσα στην καπαρντίνα της,
ανάμεσα σε δυο χωροφυλάκους.

Το βλέμμα της μακρινό.

Παρ’ όλες
τις κάμερες που διαθέτανε,
δεν μπόρεσαν να το αιχμαλωτίσουν.

*Από τη συλλογή «Να τελειώνουμε», εκδ. Διαγώνιος, Θεσσαλονίκη 1986.

*

ΚΑΘΟΜΑΙ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ

Κάθομαι στη βεράντα κι αγναντεύω
σιωπηλός.
Ανόρεχτη που ’ναι η ματιά μου.

Απ’ τις ταράτσες
κεραίες με κοιτάζουνε βουβές·
τέντες πληκτικά κατεβασμένες,
σαν την ψυχή μου.

*Από τη συλλογή «Σύντομο βιογραφικό», εκδ. Διαγώνιος, Θεσσαλονίκη 1991.

*

ΑΝΟΙΞΗ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ

Άλλη μια άνοιξη που πρέπει να αντέξεις

καθώς στο πάρκο
τριγυρίζεις ολομόναχος

σκοντάφτοντας σε παγκάκια
με ερωτευμένους.

*Από τη συλλογή «Τέλος προγράμματος», εκδ. Μπιλιέτο, Αθήνα 1997.

*

ΣΒΗΣΤΟ ΗΦΑΙΣΤΕΙΟ

Η ζωή,
η ποίηση,
αυτή η καρδιά,
κάποιες κρίσεις μελαγχολίας
που κατά καιρούς σε βασάνισαν,
ο τρόμος του κενού −

όλα,
μα όλα ατόνησαν

σαν τη φωτιά
που δεν έχει τι άλλο να κάψει.

*Από τη συλλογή «Δωμάτιο για έναν», εκδ. Γαβριηλίδης 2001.

Πηγή: «Ποιήματα Χρίστος Λάσκαρης», εκδ. Τύρφη, Θεσσαλονίκη 2022.