Κατ’ εξακολούθηση

Τους σκότωσαν
μια και δυο και τρεις φορές

για την ελπίδα
για τη ζωή
για την πατρίδα

μια και δυο και τρεις φορές

να ησυχάσουν πια αφήστε τους

πάνε άλλωστε χρόνια
που είναι πεθαμένοι

*

Εν πλήρει συγχύσει

Χέρια αδειανά κι απεγνωσμένα
θραυσμένα μάτια ανοχύρωτα

αγάπης άνθη βροχή χαράς
τα κάποτε φέροντα

εν πλήρει συγχύσει
αθώοι παραμένουμε

*

Χώμα μονάχα

Ματαίως ανάβει
το καντήλι των νεκρών

ούτε ελαφρύ το χώμα ούτε βαρύ
χώμα μονάχα
το τίποτα σκεπάζει

πάνω του
φίδια μαύρα σούρνονται

του πόνου

*Από τη συλλογή “Μικές ταριχεύσεις”, ΑΩ Εκδόσεις, 2021.