του Κυριάκου
του Χρήστου

Από τότε
ήσυχη βροχή ποτιζει τα περιστέρια
στην πλατεία.
Η πόλη αναπαύεται πάνω σε φιλμ
μακαριότητας
κι εγώ αποφεύγω πια
να επισκέπτομαι τα τρένα.
Αντίστοιχες μικρές τροποποιήσεις.
Παράδειγμα η οδός που έμενες,
πρόσφατα πεζοδρομήθηκε
-απόφαση αρμόδιας υπηρεσίας-
φωτο παρελάσεων πουλήθηκαν πολλές
και μόλις χτες ένα φορτηγάκι ανατράπηκε,
ευτυχώς χωρίς θύματα.
Κατά τα άλλα, όλα καλώς.
Υπογράψαμε και μια διαμαρτυρία.
Σήμερον Τετάρτη
δυο-τρεις γνωστοί μαζευτήκαμε.
Κάποιος, αν κατάλαβα καλά
έθεσε θέμα κυβερνητικης ανυπαρξίας.
Και ο παπάς κάτι ανέφερε,
περί των αγίων ο χορός, πάσης σαρκός
μετά πενυμάτων, δεδικαίωται-

ότι συ εί
και νύν
αιτησώμεθα.

*Από τη συλλογή “Χωματουργικά”, εκδ. Μικρή Άρκτος, 2016.