Διακριτικές αχτίδες ανοιξιάτικου ήλιου
σαν διστακτικό άγγιγμα
ζεσταίνουν δίχως κόπο και βιάση.

Λαμπυρίζουν στις φυλλωσιές
ξεκλέβοντας λίγο χώρο
για να χαϊδέψουν το στερημένο
απ’ την παγωνιά δέρμα
καθώς τα μάτια σκιρτίζουν στο πέρασμά τους.

Φευγαλέα αίσθηση θερμής απλότητας
το σώμα πλημμυρίζει
στιγμής πληρότητα
πρώτης αγκαλιάς θύμιση.