Langston Hughes, Δύο ποιήματα 

ΟΝΕΙΡΑ

Κράτα γερά τα όνειρα
Γιατί αν τα όνειρα πεθάνουν
Η ζωή πουλί με σπασμένα φτερά
Να πετάξει δεν μπορεί.

Κράτα γερά τα όνειρα
Γιατί αν τα όνειρα χαθούν
Η ζωή ένα άγονο χωράφι
παγωμένο μες το χιόνι.

DREAMS

Hold fast to dreams
For if dreams die
Life is a broken-winged bird
That cannot fly.

Hold fast to dreams
For when dreams go
Life is a barren field
Frozen with snow.

*

ΧΑΡΛΕΜ

Τι συμβαίνει σε ένα όνειρο που όλο αναβάλλεται;

Ξεραίνεται
σαν σταφίδα στον ήλιο;
Ή κακοφορμίζει σαν πληγή-
και μετά πυορροεί;
Βρωμάει σαν σάπιο κρέας;
Ή πήζει και ζαχαρώνει-
σαν σιροπιαστό γλυκό;

Ίσως απλά κρεμάει
σαν βαρύ φορτίο.
Ή μήπως εκρήγνυται;

HARLEM

What happens to a dream deferred?

Does it dry up
like a raisin in the sun?
Or fester like a sore—
And then run?
Does it stink like rotten meat?
Or crust and sugar over—
like a syrupy sweet?

Maybe it just sags
like a heavy load.

Or does it explode?

*Πηγή: The Collected Works of Langston Hughes. The poems, 1921-1940. Copyright © 2002 by Langston Hughes @ Poetry Foundation. Μετάφραση: Μαργαρίτα Παπαγεωργίου

**Από εδώ: https://strophess.blogspot.com/2023/10/langston-hughes.html

Leave a comment