Τότε (παρελθόν ή μέλλον;)

Να σε ρωτήσω
Να με ρωτήσεις
Ν’ αναζητήσω
Ν’ αναζητήσεις

Και κάπως έτσι μπερδεύτηκαν οι αισθήσεις

Δημιούργημα, είπε ο ένας
Τερατούργημα, είπε ο άλλος

Λέξεις κι έννοιες
Μην με μπερδεύετε

Μεταξύ ονείρου και παραίσθησης
Τι ωραία που ‘ναι
Και τι άσχημα

*

Ερημιά, καθώς έρημο το σώμα
παρατημένο, ένα με το χώμα

Έμεινε κάτι μέσα μας που όμως δεν μπορεί να μιλήσει
Είμαι ξύπνιος κι όμως κανείς δεν μπορεί να με ξυπνήσει

Ξύπνιος τελικά ή έξυπνος; Μήπως τίποτε απ’ τα δύο;

Μήπως

κάτι άλλο;

*

Αναμνήσεις και λήθη

Χίλιες σαν μια σκέψεις
ο κόσμος κι οι πλεύσεις
τρέχουμε σαν ιστορία
τρομερή μου αγάπη και ματαιοδοξία

ήρθε

ο καιρός που γυρνούσε
με συναντούσε
απόγευμα

ήξερε

ήταν η αγαπημένη μου ώρα
το θυμάμαι σαν τώρα

τι γινόταν εκεί;

η μέρα έδυε
η νύχτα ανέβαινε

δηλαδή

η λογική μου πια έσβηνε
και το συναίσθημα έτρεχε

μα πρώτα

μελαγχολούσα…

*Από το βιβλίο “Κατά τον δαίμονα εαυτού”, έκδοση slitzi.blogspot.com