Τα βιώματά σας,
των παιδιών σας τα αίματα
δεν σας έπεισαν·
ούτε η γνώση στα σχολειά
που κι οι φτωχοί απέκτησαν·
ούτε της τεχνολογίας σας η πληροφόρηση σας προβλημάτισε.
Χτύπα απότοκο! Χτύπα στιγμή!
Άνεμε τσάκισε τους αμετανόητα δυστυχισμένους!

*

Η αίσθηση την σκέψη ερεθίζει
και η σκέψη ανταποδίδει
με την φαντασίωση της στέρησης που αιμορραγεί.
Ο πολιτισμός που τα πάντα διχάζει
που τα ενώνει μόνο στην αλληλοσφαγή,
την διαλεκτική τής φύσης αντιμάχεται˙
μιάς φύσης που ένοχα σας επιτρέπει.

*

Γελασμένοι απ’ τις προβλέψεις
οι προσδοκίες σάς ταπεινώνουν!
Τα εργαλεία σάς απειλούν,
δίχως ρίγη από φιλήματα ζεστά,
οι διαθέσεις σάς εξοντώνουν.

Ακούγοντας τσιρίδες γραναζιών,
πίσσας φωτιά ρεμβάζοντας,
ποτέ δεν θ’ αντικρύσετε τα βλέφαρα της θάλασσας που κλαίνε.

*

Κι αν πικράθηκα κι αν εστηλίτευσα
κι αν εγχειρίδιο άρπαξα να μπήξω,
μπροστά στης θάλασσας το δειλινό,
στων κάμπων, στων βουνών τον ορθρινό οργασμό,
δαγκώνοντας δυό χείλη,
τα μάτια μου να κλείσω.