Γιώργος Γκανέλης, Τρία ποιήματα

ΠΡΟΝΟΙΑ

Μειδίαμα το λένε τώρα;
Κι ύστερα ποιος τρέχει
να μαζέψει τα γυαλιά;

Εγώ πάντως άδειασα
τις ευαισθησίες μου
σ’ ένα πλαστικό βάζο
και πορεύομαι ήσυχος
για την αιωνιότητα.

*

ΕΝΙΟΤΕ ΤΥΧΕΡΟΙ

Ευτυχώς που λύσαμε
τον γόρδιο δεσμό
και φράξαμε την άβυσσο.

Φαντάζεστε να καπνίζαμε
κάτι στριφτά σύννεφα
να βόσκαμε την άνοιξη
σε ξυρισμένα λιβάδια
να τρώγαμε την αθανασία
χωρίς αλατοπίπερο

Ευτυχώς πεθάναμε νέοι
κι επομένως καθαροί

*

ΑΝΑΣΕΣ ΥΠΟ ΑΙΡΕΣΗ

Το δια ταύτα:

Μην αναπνέεις απ’ τα μάτια
θα τυφλωθείς

Κι ακόμη:

υπάρχζω
δε σημαίνει αναπνέω

-είναι τζούφιος ο αέρας-

*Από τη συλλογή “Το ημιτελές τελεσίγραφο”, Εκδόσεις Στίξις, Ιούνιος 2020.

Leave a comment