Jean Cocteau, Άνθισε στο σκοτάδι

Άνθισε στο σκοτάδι
στο βάζο με το παχύ κρύσταλλο
περιστρέφω το δάχτυλο στην άκρη
λα δίαιση
τα ισχνά πέταλα λιώνουν
στην πλέξη
στη δαχτυλήθρα
αφαιρώντας από τα χρώματα την επιλογή
να μην μωβίσουν.
Κοιτώ πορσελάνηνα σημαίνει ακίνητα
εύθραυστα
όπως οντότητα
σαν κερί που σβήνεται γρήγορα στην άμμο
πριν καν στείλει την προσευχή.
Μεταφράζω το μίσχο
σε λατινικούς
χαρακτήρες.
Otterley.
Το κενό που υπολείπεται
ηχεί(ο) ανάμεσα.
Η νύχτα ήταν γεμάτη αντανακλάσεις
ποτήρια που κινούνται μόνα τους
θορύβους από μέσα προς τα έξω.
Γλασκώβεια σταγόνα ρωγμίζει
το τζάμι.
Φύλαξα το τελευταίο σπίρτο
όχι για τσιγάρο
μα για να αυτοπυρποληθώ.
αφού πρώτα λουστώ
το βλέμμα.

*Το ποίημα και το βίντεο της ανάρτησης αναδημοσιεύονται από εδώ: https://nefelorpoetry.wordpress.com/2021/04/29/κοκτώ/

Leave a comment