4

ήδιστα παραδομένοι στή ζεστασιά τής άρχέγονης τελετουργίας του πάθους για τή ζωή’
έπιτέλους τώρα
είμαστε μ’ αύτούς
πού ξέρουν τήν τέχνη ν ακοΰν τους παλφασμούς τού πέλαγους
μέσα άπο το σιωπηλό κογχύλι
αφήνοντας σέ άλλους διάστροφους,
τούς επίγονους σάπιων γνωσιοπαραγωγών,
νά τον καταστρέφουν
εξηγώντας τον σέ άφόρητα πληκτικές αράδες
-για τον έρωτα μιλάω,
το ρίγος τής ποίησης
κι όχι για τήν κακομοιριά των συστημάτων της ερωτικής λογικής —
Στο σύθαμπο τής άνοιξιάτικης αύγής
μοιάζεις με τοπίο πού άχνίζει τή δροσιά τής αύθεντικότητας
ξέγνοιαστη άπό τις φροντίδες τής φιλαυτίας σου
έγκατοπτρίζεσαι στήν αμοιβαιότητα
προέκυψες μια νέα σύνθεση μέσα άπο αύτόν τον έρωτα
περήφανη κι όμορφη Γυναίκα
ξεφλουδισμένη άπο το πεπρωμένο σου
-ακόμη σέ θυμάμαι Κικο-
Ανιχνευτές τής ελπίδας
μέσα στο πουθενά των ψηφιακών χρόνων
άναζητούσαμε τήν πρώτη γραφή τής ζωής σ αύτό το ταξίδι
εσύ
άμάχητη κι αναντίρρητη
ζούσες τή στιγμή ελεύθερη
ξεχνώντας γιά λίγο
ότι κατάγεσαι άπό γένος ένδοξων απολογητών τής λογικής των έσχατων
μέ βουλιμία τά χείλη σου γεύονταν τήν πικροδάφνη
στυφές φιλοδοξίες
νά νιώσεις ΤRIUMPHALIS μέ παράτα θριάμβου σέ στράτα άνθρωπο-έρημη’
κι όμως
δέν ξεγέλασε τήν άλλοτρίωση ή άπροσδόκητη εύτυχία τής ήδονής.

*“Συνέβη στην επαρχία”, Εκδόσεις ΣΑΙΞΠΗΡΙΚόΝ, 2012.