Πύλες

Πύλες οι σιωπές εντός

Όπως πάντα
Και για πάντα στη βουή

Με μια ουλή
Με μια απώλεια

***

Κι ας μην το λέει το χρώμα τους

Τα αστέρια συμμερίζονται
Τα φτερά της πεταλούδας

Τα χέρια θρυμματίζονται
Από βράχους ή από πύλες

Τα κοράκια χαίρονται κι αυτά
Κι ας μην το λεει το χρώμα τους

***

Ένας καβγάς

Ούτως ή άλλως
Όλα και τίποτα
Ένας καβγάς είναι

Μεταξύ κάποιας άγριας θάλασσας
Και της έρημης στεριάς της

***

Σμέρνα δίχως δόντια

Κοιμάται ανήσυχα
Οποιοσδήποτε κοιμάται

Γύρω από τη μέση του Κρόνου
Είναι φορεμένοι εννέα δακτύλιοι

Άραγε ένας δακτύλιος
Δεν έφτανε να κάνει τη δουλειά;

Ο χρόνος είναι ανίκανος
Σμέρνα δίχως δόντια

*Από τη συλλογή “Ανθηρή ερήμωση”, Εκδόσεις Εκάτη, 2018.