ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ

Τόσα χρόνια!
Και πάλι στάθηκα
στις αποβάθρες που με περίμεναν
στους ελαφρείς κυματισμούς
των πλοίων,
στην ομίχλη
που έπνιγε την ανάσα μου
με μια παράξενη επιθυμία
να μην γεράσω γρήγορα.
Θεέ μου!
Πόσο θα ‘θελα να ταξιδέψω

***

ΡΥΘΜΟΙ

Δώσε στο πρόσωπό σου
την έκφραση της μουσικής,
της φράσης που σε συνεπαίρνει.
Κράτα τους ρυθμούς
με το δικό σου σώμα
σε κτύπους αυτοσχέδιους.

***

ΟΙ ΠΙΟ ΩΡΑΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ

Οι πιο ωραίες λέξεις έρχονται τις νύχτες
καθώς οι σκιές του φεγγαριού,
παράξενες ερωμένες
που μπαίνουν στης ψυχής
και του μυαλού το καταφύγιο…

***

ΑΔΥΝΑΜΟΙ ΛΥΧΝΟΙ

Κωπηλατώ
στη μέση του γαλάζιου.
Πίσω μου
οι αδύναμοι λύχνοι.
Πρόσωπα
στη στάση του αποχωρισμού
σκιές που βιάστηκαν να λησμονήσουν.
Μετέωρες.

*Από τη συλλογή “Ο Αύγουστος που περιμένω”, Εκδόσεις Στοχαστής, 2016.