Βιβλιοπωλεία

Όποτε τύχει να περνάω έξω
από την προθήκη κάποιου βιβλιοπωλείου
σαν κάτι να με μαγνητίζει
ρίχνω έστω και στιγμιαία το βλέμμα μου –
σκέφτομαι, δεν μπορεί κάπου θα ‘ναι γραμμένο
κάπου θα ‘χει γραφτεί αυτό που νιώθω τόσα χρόνια
αυτό το σφίξιμο σήμερα το πρωί

***

Για ένα ξεροκόμματο

Είχε κι αυτός τη θέση του
μέσα στον στίβο της ζωής
όταν το φαρμακείο άνοιγε τα ρολά του
κι η μυρωδιά του ζεστού ψωμιού
ταξίδευε στα γύρω στενά
έπαιρνε τον κουβά με το βρομόνερα
και υπέμενε ώρες όρθιος δίπλα στο φανάρι
για να εξασφαλίσει κι αυτός ένα ξεροκόμματο,
μια ασπιρίνη
έστω και ληγμένη.

***

Πακιστανοί

Είναι πράγματι εντυπωσιακό
το πώς συναθροίζονται την κατάλληλη στιγμή
λίγο πριν το ξέσπασμα της μπόρας Πακιστανοί
πουλώντας ομπρέλες
έξω από τους σταθμούς του Ηλεκτρικού.
Γι’ αυτό αν τύχει κι έχω ξεχάσει
την ομπρέλα μου στο σπίτι δεν ανησυχώ.

την άλλη μπόρα είναι που φοβάμαι –
κι απ’ αυτήν τρόπο δεν έχεις για να κρυφτείς.

*Από τη συλλογή “Τα κάρβουνα”, (.poema) εκδόσεις, Νοέμβρης 2014.