Αντί προλόγου

Το ποίημα αυτό
θα αυτοκταστραφεί.
Σου απομένουν
τόσα λεπτά
όσο διαρκεί
μία διαδρομή από τη γη στον Άρη
μία περιστροφή γύρω απ’ τον άξονά σου
ή μία τηλεοπτική διαφήμιση.
Η αντίστροφη μέτρηση
είναι πάντα εδώ
κι ενεργοποιείται
όταν προφέρεις το όνομά μου
και κάθε που σκύβεις
να με δεις
μέσα απ’ την κελιδαρότρυπα

***

Αυτό το σπίτι

Αυτό το σπίτι είναι στοιχειωμένο.
Η ματιά σου
με ακολουθεί στον καθρέφτη.
Οι κουρτίνες
πήραν το χρώμα των μαλλιών σου.
Στα γυαλικά
αστράφτει ένα σαρδόνιο χαμόγελο.
Ώρες ώρες βρίσκω το μπάνιο
κατειλημμένο
και αποτσίγαρα στο πάτωμα.
Καλή η προσπάθεια.
Όμως,
μακάρι να ‘παιρνες
και το στεγαστικό στ’ όνομά σου.

***

Ας συστηθούμε

Δε με ξέρεις καλά.
Στο όνειρό μου είμαι παιδικός ήρωας,
περνάω τις νύχτες στο ντιβάνι με τον Φρόυντ
ή στην πλατεία Χρηματιστηρίου.
Βρέχω συχνά το μαξιλάρι μου
και τρέφομαι με happy end.
Γίνομαι Ρομπέν των Δασών και Μητέρα Τερέζα,
ενώ, βαθιά μέσα μου,
θα ‘θελα να μαδάω επιστολές
ως άλλη
σύγχρονη
Φερμίνα Δάσα.

*Από τη συλλογή “Ετεροτοπίες”, Εκδόσεις Φαρφουλάς, 2017.