Ορφάνια

Τα περάσματα των δρόμων
που αγάπησα∙
οδυνηρά–
η βλάστηση και οι κήποι
γίνανε πολυκατοικίες και λησμονιά
στοιβαγμένες οι άλλοτε
μεγάλες Ιδέες
σε αυταπάτες
–καταχωνιασμένες δυο μέτρα κάτω
από λάδια και μπετό–
και οι ήρωες των βιβλίων μου
δέντρα στις λεωφόρους
ευτυχώς-ευτυχώς αειθαλή
ο Αναγνωστάκης – ο Χειμωνάς
ο Ασλάνογλου – ο Καρούζος
Πολλή Άνοιξη πέρασε από τότε
κι έχω χρέος να μιλήσω–
μα δεν ξέρω πού∙
πού να εμπιστευθώ
την αλήθεια τους

Από τη συλλογή ακάνθινη πόλη (2006) του Γιώργου Αλισάνογλου

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Γιώργος Αλισάνογλου