I

Μεταμόρφωση, γυάλινες πραμμάτιες, κομμένα πτώματα, ελαττωματικά,
εσείς.
Ζήτημα θανάτου και θανάτου αξιότιμοι τερμίτες,
τελειώσατε,
Τέλειωσε,
Πέτυχε, μεταμόρφωση,
κοκάλινα νέφη
Βροχή από χαλασμένο σπέρμα.
Οι βουβώνες καμένοι,
Στον κώλο χωμένα λεφτά
συκοφάντες
αυθεντικές γκραβούρες.

II

Καρικατούρες
Στέκεσαι, κλαις
εσύ
δεκανίκι όχι,
Ξέχασα λεπτομέρεια
παράπονο, αίμα,
Φως.

***

Καλύτερα να με κοροϊδεύουνε, παρά να τους καταλαβαίνω
Φ.ΝΙΤΣΕ

I

Αναβρύζει αιώνια το ακάθαρτο σόμπαν,
ατέλειωτες όμοιες ώρες
ν’ αφορμίζουν σαν κακά σπυριά,
ο ήλιος να πολλαπλασιάζει την ανία,
ο σπόρος του κακού ν’ απορροφά συνέχεια,
τη φλογερή μου ενέργεια.

II

Στον αφρό των μοναχικών μου ελπίδων
ν’ απογοητεύσω το γητευτή θεό,
ν’ αποζητώ τη λύτρωση
που φέρνει η απάρνηση των ιδεών και των απόψεων,
να θέλω να κοιμηθώ
στ’ αγαπημένα μου κρινάκια,
που βγαίνουν στο νοητό τάφο των στεναγμών μου.

***

Αν και ριζικά μηδενιστής, δεν απελπίζομαι πως
θα βρω την πόρτα της εξόδου την τρύπα που
οδηγεί σε κάτι.
Φ. ΝΙΤΣΕ

I

Μέσα στην κάψα του καλοκαιριού
να παλεύω να συντρίψω τα σημάδια του παρελθόντος,
φθαρμένες, ερειπωμένες, έννοιες και πράξεις.

II

Όλα τ’ αποτσίγαρα έσβησαν
στο πιο φωτεινό σημάδι της αντίστασης
κι όλα τα εξαίσια πρέπει
μπήχτηκαν μαχαίρια κοφτερά
στα πηγμένα αρχίδια του κατεστημένου.

*Από τη συλλογή “Αλτρουΐτα”, Εκδόσεις Γκοβόστη, Αθήνα 1991.