Clifford Still, 1949-A-No.1

ΛΕΚΕΔΕΣ

Αγόρασα πλυντήριο νέας τεχνολογίας
Κι έριξα μέσα τα βρόμικα ρούχα της ψυχής:
Κάτι μεταξωτούς έρωτες
Τελειωμένους εδώ και μια δεκαετία
Πολυεστερικά φιλιά
Από δυο σκουριασμένα χείλη
Συνθετικές ανάσες
Κατασκευασμένες στα εργαστήρια
Χρωματιστά όνειρα
Που ξεθώριασαν απ’ την πολυχρησία
Πολλά μάλλινα χάδια
Για τις κρύες νύχτες του χειμώνα
Βαμβακερά χαμόγελα
Κλεισμένα για χρόνια στο ντουλάπι.

Αγόρασα απορρυπαντικό με ενεργά συστατικά
Τον ήλιο, τον αέρα και τη θάλασσα
Και μαλακτικό από λουλούδια του δάσους.
Έπλυνα όλα μαζί τα ρούχα
(Διακρίσεις θα κάνουμε τώρα;)
Σ’ ένα γρήγορο και οικονομικό πρόγραμμα
Τα στέγνωσα και τα άπλωσα στον ουρανό
Μια νύχτα γλυκιά με ξαστεριά.
Την άλλη μέρα η πόλη είχε γεμίσει λεκέδες.

Καμιά τεχνολογία δεν μπορεί να καθαρίσει
Tη σκοτεινιά της ψυχής.

***

Η ΑΡΑΧΝΗ

Συχνά με επισκέπτεται μια αράχνη
Που υφαίνει όλες μου τις πληγές.
Πλέκει πουλόβερ από λέξεις
Για να το φορώ κατάσαρκα
Τις ώρες της απογύμνωσης
Κι ένα κασκόλ με χρώματα
Για να τυλίγω τα απoθέματα σκέψης.
Μετά ανεβαίνει στα ποιήματα
Και πιάνει κουβέντα με τους στίχους
Περιποιείται τελείες, χτενίζει κόμματα
Διαγράφει ανεπιθύμητους συνειρμούς.
Τα βράδια σκαρφαλώνει στον ουρανό
Και πετροβολεί μ’ αστέρια το δωμάτιο.
Βρίσκω ένα σημείωμα στο κομοδίνο
Διαμαρτύρεται ότι την παραμελώ.

Εγώ όμως ξέρω εδώ και χρόνια
Πως πίσω απ’ το προσωπείο της
Κρύβεται ο αποκηρυγμένος μου εαυτός
Που κάποια στιγμή θα με τσιμπήσει
Με το θανατηφόρο κεντρί του
Και τότε θα είναι πια πολύ αργά
Για σκέψεις, ιδέες και ποιήματα.

*Από τη συλλογή “Εκτός εαυτού”, Εκδόσεις “Στοχαστής”, 2015.