Έβρεξε σήμερα. Η μαϊμού είχε ένα βλέμμα! Σαν να
’λεγε: δώστε μου κάποιος ένα πανωφόρι.
􏰀
Ο αγρότης μουρμουρίζει φυτεύοντας το ρύζι. Εδώ
ριζώνουν τα τραγούδια.
􏰀
Το άλογό μου καλπάζει στα χωράφια. Είμαι κι εγώ μεσ’
στην εικόνα! Ακούτε;
􏰀
Κάποτε, σ’ ένα ταξίδι, ξαπλωμένος κάτω από μιαν
ανθισμένη κερασιά, ένιωσα μέρος μιας θεατρικής
παράστασης.
􏰀
Ανήκω στους ανθρώπους που τρώνε πρωινό,
απολαμβάνοντας το μεγαλείο της αυγής.
􏰀
Την διακρίνω καθαρά. Μια γερόντισσα άγνωστη,
χαμένη. Μοναδικός αυτόπτης μάρτυς το φεγγάρι.
􏰀
Στο φως της μέρας, η πυγολαμπίδα είναι ένα έντομο
όπως όλα.
􏰀
Μεσ’ στο σκοτάδι, ένα ολόκληρο κοπάδι γηρατειά
κρύβονται στην αγκαλιά μου.
􏰀
Βγες έξω να δεις πώς ανθίζουν τα λουλούδια στη
φτώχεια.
􏰀
Όταν φυτεύουν ρύζι, τραγουδούν. Γι’ αυτό τα τραγούδια
του χωριού είναι πάντα καλύτερα απ’ τα τραγούδια της
πόλης.
􏰀
Αρρώστησα . Μόνο τα όνειρά μου συνεχίζουν το ταξίδι
σ’ αυτή την ερημιά.

*Από το βιβλίο “Μόνο τα όνειρά μου συνεχίζουν”. Μετάφραση-επιμέλεια: Γιώργος Μπλάνας.