ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Ένας παπάς αγκαλιάζει
ένα παιδί.
Και το παιδί χαμογελάει.

Αυτή
είναι η ουτοπία
της δικής μου Επανάστασης.

***

ΔΥΣΤΥΧΩΣ

Πολύ φοβάμαι πώς
ο καιρός φοβάται τους ανθρώπους
η σιωπή φοβάται τους ανθρώπους
το κτήνος φοβάται τους ανθρώπους
ο Θεός φοβάται τους ανθρώπους

Κι εγώ φοβάμαι τους ανθρώπους.
Κι εσύ φοβάσαι τους ανθρώπους.
και άνθρωποι δεν υπάρχουν.

***

ΛΙΓΗ ΤΕΧΝΗ

Κι αν ξερνάς
ξέρνα και λίγη Τέχνη μαζί.

Όπως μπορείς.

Όση σου επιτρέπει η ζώή κάθε φορά.

***

ΕΝΣΤΑΣΗ

Αλλά η δουλειά
του ποιητή
δεν είναι να γίνεται ρεζίλι

;

*Από την ποιητική συλλογή “Εδώ”, εκδόσεις Πασιφάη, Μάης 2015.