α.

Σκίτσο ο κόσμος και
ανελέητη ο θάνατος

γομολάστιχα

β.

στη Γιώτα Κριτσέλη

Έσβησε ο κόσμος.

Μένει αναμμένη, μόνη

μια ανεμώνη.

γ.

Για ποια εκίνησε

κορφή και σε ποια κοίτη

κατρακύλησε!…

δ.

μνήμη Γ. Κ. Καραβασίλη

Παραπατώντας

έφτασε στον θάνατο·

τον μέθυσε η ζωή.

ε.

Σήπεσαι σώμα

στη σιωπή, στην απουσία

άλλων σωμάτων

στ.

Θεέ μου, τι αόρατο

ναυάγιο που είναι
η έρημη ζωή!

ζ.

Χειμώνας πάλι·

σβηστή η φωτιά του έρωτα

και η καρδιά μου κρύα.

η.

Το είδωλό μου

μέσα στον καθρέφτη

σαν νεκρή φύση.

*Από την ενότητα: «Παίγνια και Σάτιρες»