Μαρία Σερβάκη, Από “Το Πίσω Φως της Μέδουσας”

8

Κι’ ἄλλοτε ἐκεῖ κατεβασμένο
Τόν ἀπαυγάζοντα θεό
                                  Ὀρφέα στά χρόνια τά παλιά
Καί ἄλλους εἶδα…
Τ’ ἀγόρι τῆς σπηλιᾶς
Στὀν ἔρωτα πού ὕφανε ἡ σελήνη
Κι’ ἄλλους πολλούς
                                άσύμμαχους ξανθούς

Μιᾶς ἄλλης γενεᾶς

Θροῦσε λοιπόν κάπου
                                    θροῦσε άκόμα τό έρωτευμένο σύννεφο;
Ἀπαρατήρητοι καί πάλι ἔφευγαν.

Ἡ ἀπουσία ὀξύτερη ἀπό καθρέφτη σέ καθρέφτη.’

Μαρία Σερβάκη, από το Περίπατοι και σχόλια της Sercket Basr Ra στους χώρους των ανθρώπων

*Από το ποίημα “Το Πίσω Φως της Μέδουσας” της συλλογής Ο Άλλος Κήπος, Ιδιωτική έκδοση.

Ταουφίκ Ζαγιάντ (1932-1994), Δύο ποιήματα

10488170_1445214262413329_5875604696673814130_n


Με τα δόντια

Με τα δόντια

θα υπερασπιστώ την κάθε στιγμή

από το χώμα της πατρίδας μου

με τα δόντια μου.

Γη άλλη πατρίδα μου δε δέχομαι

ακόμα κι αν με κρέμαγαν από τις φλέβες, μένω εδώ

όμηρος της αγάπης για τη μάντρα του σπιτιού μου,
για την πάχνη και το στοργικό ζαμπάκι, μένω εδώ

κι όλα τους τα σταυρώματα δε με συντρίβουν.

Μένω εδώ και υπερασπίζομαι

την κάθε σπιθαμή απ΄ το χώμα της πατρίδας μου

με τα δόντια.

***

Ο σταυρωμένος

Με λουλούδια και με γλυκά

Και μ’ όλη την αγάπη μας προσμένουμε

Εγώ, η γη, το φεγγάρι,

Η πηγή, η ελιά, τ’ αγριολούλουδα,

Τα διψασμένα περιβόλια και τ’ αμπέλια

και χίλια πράσινα τραγούδια

που κάνουνε τις πέτρες και φυλλοφοούν.

Με λουλούδια και με γλυκά

και μ’ όλη την αγάπη μου προσμένω

και καρτερώ του αγέρα την πνοή που έρχεται

απ΄ την ανατολή

μήπως και στα φτερά του φέρει μήνυμα

μήπως και κάποια μέρα ο ποταμός φωνάξει:

Σταυρωμένε, ανάσανε,

οι δικοί απόντες διάβηκαν.
 

*Τα ποιήματα προέρχονται από το βιβλίο “Ποίηση του λαού της Παλαιστίνης’, εκδ. έλευσις, Ομάδα Νεανικής Πολυέκφρασης Αρκαδίας’. Εγω τα πήρα από το Ποιείν στο http://www.poiein.gr/archives/12990/index.html

Radio Bauhaus

10557311_603396776441878_1986010883537902195_n

Το radiobauhaus.com είναι στην ευχάριστη θέση να μοιράζεται και να στηρίζει την προσπάθεια του ανεξάρτητου περιοδικού Παλινωδίαι (palinodiae.com) αλλά και να στηρίζεται από αυτό. Καλή συνέχεια!

Το περιοδικό Παλινωδίαι, λειτουργεί εδώ και έναν περίπου χρόνο ως ένα αυτοοργανωμένο εγχείρημα τέχνης και γραμμάτων. Ιδρύθηκε το 2012 από μία καλλιτεχνική συλλογικότητα της πόλης Ρεν της βορείου Γαλλίας και το 2013 σχηματίζεται με νέες δομές στην Ελλάδα, την επιμέλεια του οποίου αναλαμβάνει, εξ ολοκλήρου πλέον η νέα συνέλευση που συντηρείται σχηματικά έως και τώρα.

Το περιοδικό είναι άτακτο ως προς τη έκδοσή του και μη κερδοσκοπικό στον χαρακτήρα. Αποτελείται από τις επιμέρους ομάδες των συντακτών και εικαστικών, γενικής διαχείρισης και των εξωτερικών συνεργατών. Η διαδικτυακή του δράση αφορά θεματολογικά στήλες που έχουν να κάνουν με Λογοτεχνία, Καλές Τέχνες, Αφιερώματα και Δοκίμια, Παρουσιάσεις, και Συνεντεύξεις.

Το περιοδικό Palinodiae διοργανώνει Μουσικές Συναυλίες, Καλλιτεχνικά Δρώμενα, Παρεμβάσεις Τέχνης Δρόμου, όπως επίσης έχει σκοπό να καθιερώσει το «Καλλιτεχνικό Φεστιβάλ Palinodiae» με ετήσια παρουσία. Η ηλεκτρονική φόρμα του περιοδικού παρουσιάζεται στην διεύθυνση palinodiae.com στην οποία εκθειάζει το καλλιτεχνικό του έργο.

Σε χαρτώα μορφή μπορείτε να βρείτε τεύχη και flyers του περιοδικού σε ελεύθερους κοινωνικούς χώρους κι επιλεγμένα σημεία για τα οποία θα ενημερώνεστε απ’ τις ενημερώσεις του.

Ανατρέξτε εδώ για όλους τους συνδέσμους και τα social media του περιοδικού:
https://www.facebook.com/Palinodiae/info

Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος, Fast Food IX

526570_10151835649248518_2127073834_n


XLI

Τ’ αγριοπούλι
χυμά. Γιατί σωπαίνεις,
αηδονάκι;

XLII

Βγήκα στη βροχή,
μα η φωτιά μέσα μου
άσβεστη μένει.

XLIII

Την ομορφιά της
τη βλέπει. Αόρατα
τα σχέδιά της.

XLIV

Σταμάτησαν πια
τα πόδια να χορεύουν.
Ώρα των χειλιών.

XLV

Ξέσκεπο κορμί
κολυμπά μες στ’ όνειρο
κι όμως ιδρώνει.