Στη Χώρα των Απόντων.
Στη Χώρα αυτής της Λογικής.
Στη Χώρα Χωρίς Φώτα.
Που και που
Η κακή λάμψη κάποιου τσεκουριού
Ή κάποιου περιπολικού
-δεν ξέρω τα μπερδεύω-
Φωτίζει κακά το γοερό κλάμα ενός παιδιού
Και κάτι φράσεις χημικές σαν..
”τώρα περνάω δυο φορές απο το σώμα μου..”
Που είναι το δικό μου.”