Αναλαμπή

Σε άκρη απόκρυμνη βουνοκορφής
κρέμασα τη φωλιά μου, να φυλαχτώ απ’ το κρύο.
Φωτιά με φύλλα άναψα να ζεσταθώ.
φφφ – φφούου –φφούου – φφούου
Με ξυλιασμένα δάχτυλα και μάτια βουρκωμένα
βββ – ββούου – ββούου – ββούου
ακούω τη βροντή που φέρνει τη βροχή
και την αντάρα.
Κρα – κρα τ’ άγρια πουλιά που τριγυρνούν
δεν με τρομάζουν, γιατί ζω. Ακόμα.
Μόνο, φοβάμαι, η φωτιά μη σβήσει
πριν δω το φως της αστραπής.

Αγάντα!

Μόλις είδα μια ψόφια πεταλούδα
να πηγαίνει με χίλια.
Χίλια μυρμήγκια
Μια ψοφιαπεταλούδα
στους ώμους χίλιων μυρμηγκιών
ασπίδα
για τη μάχη του χειμώνα.

Carte de Visite

Όχι μνημόσυνα
Όχι οδύνη εθιμοτυπική
Όχι μουσκεμένα μαντήλια με μαύρο σιρίτι
Ο τελευταίος ασπασμός σφραγίζει τον φάκελο
που ανάλαφρος ταξιδεύει
με την ένδειξη “συστημένο”
περιεχόμενο
Ένα όνομα τυπωμένο στο κέντρο λευκού επισκεπτηρίου
Και από κάτω με το χέρι
“δεν θα σε ξαναδώ”
και ημερομηνία.

Ένα ολόιδιο carte de visite
χωρίς χειρόγραφο αποχαιρετισμό
και καταληκτική ημερομηνία
θα μείνει πίσω μου, καθώς κι εγώ
θα ταξιδεύω σαν φτερό
με την ίδια ένδειξη
“Συστημένο”