Ήμουν σε σύγχυσητα νεύρα μου κρόσιαμαύρο σκοτάδι επικρατούσεστην ψυχή μουένιωθα την κατάθλιψηνα με αγκαλιάζειώσπου ήρθες εσύ ξαφνικάεκεί που δεν το περίμεναμου ‘πιασες το χέριμ΄αγκάλιασες με το χαμόγελό σουκι ένιωσα πάλι ζωντανόςήταν θαύμαένα περιφερόμενο σαρκίοξαναγεννήθηκεκαι βάλαμε μαζίνέους στόχους για το μέλλονμαζί ξεκινήσαμετο μεγάλο ταξίδι της ζωής.
Copy and paste this URL into your WordPress site to embed
Copy and paste this code into your site to embed