Μέσα στις πενταώροφες είμαστε όλοι ευτυχισμένοιξοφλημένο μου ερπετόκαι σαν πρωτόπλαστοι σε σεμινάρια κεραμικήςστροβιλιζόμαστε κάθε πρωίστα βαγόνιαπόσα τζιτζίκια μάς απομένουν εδώ στα νοτιοδυτικάτης αποκριάς και πόσα ρυάκια αυτό το τρίμηνοθ’ ανταλλάξουμε με ξυράφιατην ώρα που πελαγώνουμε σε μια κουταλιά νερόκάποιος κομματιάζεταιαπό μια υποδιαστολήπου τρύπωσε ολέθριαμες στις συντεταγμένεςμια αδιόρατη κλωστή χωρίζει τον λιμόαπ’ τη διαλειμματική νηστείαάλλο συνοικέσιο … Continue reading Γιώργος Πρεβεδουράκης, Atocha