Δεν ξέρω Μακριά είναι όλα τα σπίτια που ονειρεύομαι,από μακριά ακούγεται η φωνή της μητέρας μουπου με καλεί για βραδινό, όμως εγώ τρέχω στα σιτοχώραφα.Είμαστε μακριά όπως η μπάλα που αστοχεί στο τέρμακαι κατευθύνεται στον ουρανό, είμαστε ζωντανοίσαν το θερμόμετρο που είναι ακριβές μόνο όταντο κοιτάζουμε.Η μακρινή πραγματικότητα με ρωτά κάθε μέραόπως ο άγνωστος ταξιδιώτης … Continue reading Nikola Madžirov, Τέσσερα ποιήματα