ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Πριν από λίγο καιρό διαβάσαμε την ποιητική συλλογή του Κώστα Κωνσταντινίδη «Καιροί μεταμοντέρνοι», που κυκλοφορεί σε αυτοέκδοση.
Η ποιητική συλλογή του Κώστα Κωνσταντινίδη χωρίζεται ουσιαστικά σε δύο μέρη: Το πρώτο μέρος έχει ένα μακροσκελές ομότιτλο ποίημα στο οποίο θα πρέπει να σταθούμε λίγο. Εδώ ο ποιητής χωρίζει το ποίημα σε έντεκα μέρη, όπου το καθένα περιλαμβάνει τρία τρίστιχα. Το κάθε τρίστιχο είναι αυστηρά μετρημένο και υπάρχει ρίμα. Ο τρόπος γραφής θυμίζει Κάλβο, αλλά η γλώσσα είναι μοντέρνα. Σε αυτό το μακροσκελές ποίημα ο Κώστας Κωνσταντινίδης παραθέτει τα κακώς κείμενα της σύγχρονης κοινωνίας και τα στηλιτεύει. Ας δώσουμε ένα παράδειγμα:
Κηρύσσουν μόδες την οδό
Καταναλώνοντας θα ‘ρθει
Πληρότητα.
Φετίχ βραχύβια διαρκώς
Αλλάζουμε επιμελώς
Ανώφελα.
Σαν μαγεμένοι από αυλό
Στο φαύλο κύκλο των μωρών
Γυρίζουμε.
Όπως βλέπουμε ο ποιητής χρησιμοποιεί αρκετές φορές το α΄ ενικό πρόσωπο, συμπεριλαμβάνοντας και τον εαυτό του στα σύγχρονα κοινωνικά φαινόμενα. Πριν προχωρήσουμε στα επόμενα ποιήματα ας δούμε ένα ακόμα παράδειγμα:
Κλιματική καταστροφή
Παράφρονες κερδομανείς
Διαπράττουνε.
Ύβρεις με αύξοντα αριθμό
Ανέκκλητο αιτιατό
Συμφέροντος.
Σε αποψίλωση ολική
Κι αργή αυτοκαταστροφή
Βαδίζουμε.
Τα υπόλοιπα ποιήματα είναι γραμμένα κυρίως σε ελεύθερο στίχο ενώ υπάρχουν και ορισμένα με χαλαρή ρίμα και μερικά πεζοποιήματα. Ο Κώστας Κωνσταντινίδης στηλιτεύει τα κακώς κείμενα με ακόμα περισσότερη μαεστρία. Για τα θεάματα, που σερβίρονται στο «φιλοθεάμον» κοινό γράφει: «Κι άλλο σεξ / κι άλλο σεξ / Τάισε μας κι άλλο σεξ! / Αφού ‘ναι δύσκολοι καιροί / και μόν’ η μπάλα δεν αρκεί.»
Σε ορισμένα ποιήματα ο ποιητής εξεγείρεται οργισμένος ενάντια στους βολεμένους, που δηλώνουν «αριστεροί», ενώ στην πραγματικότητα διψούν για αξιώματα και τιμητικές θέσεις: «Μίλα μου, / μόνο, / μόνο για ρεφορμιστική αριστερά / μη μου μιλάς», γράφει, γιατί έχουμε βαρεθεί να ακούμε για κυβερνήσεις της αριστεράς, που υποτίθεται πως μπορούν να υποκαταστήσουν το εργατικό κίνημα και μόλις βρεθούν στην εξουσία, δεν διαφέρουν από τις δεξιές κυβερνήσεις. Ο Κώστας Κωνσταντινίδης με το ποίημα «Ο κόσμος να χαλάσει» αναφέρεται αρκετά ειρωνικά σε μια δήθεν αριστερή και δήθεν ποιήτρια, που διατηρεί εργαστήρι δημιουργικής γραφής και δεν καταδέχεται όσους δεν ανήκουν στην αριστοκρατία των κυκλωμάτων της ποίησης. Παρόμοια ειρωνεία υπάρχει και στο ποίημα «Άκου φίλε», όπου περιγράφεται ένας ποιητής, που σκύβει το κεφάλι μπροστά στα αφεντικά. Εδώ, ο ποιητής μας λέει και τη γνώμη του για τους πραγματικούς ποιητές: «Κι αφού λοιπόν θες να γίνεις και ποιητής, μάθε πως δεν αρκεί απλά να ‘χεις πονέσει, πρέπει να ‘χεις τη δύναμη να σκαλίζεις τις πληγές σου και γυμνός να εκτίθεσαι εντέχνως.»
Στην συγκεκριμένη ποιητική συλλογή ο Κώστας Κωνσταντινίδης μπαίνει στην ιδιοσυγκρασία των ανθρώπων της σύγχρονης κοινωνίας και περιγράφει με τρόπο απλό τα αδιέξοδά τους. Έτσι στα ποιήματα «Παραλογία» και «Μελαγχολία» βρίσκουμε την σύγχρονη γυναίκα, που θεωρείται πετυχημένη να καταλήγει να κάνει γιόγκα για να διώξει τις αρνητικές σκέψεις ή ακόμα χειρότερα: «Όταν η εμμηνόπαυση της χτύπησε την πόρτα / τα σίριαλ, δεν ήταν αρκετά.» Στο ποίημα «Χωρίς αντικαταθλιπτικά» αναφέρεται στα κοινωνικά αδιέξοδα, που οδηγούν αρκετούς ανθρώπους να καταλήξουν σε χρήση ουσιών, ενώ στο ποίημα «Με Μίσος» δυο άνθρωποι ποτισμένοι με το δηλητήριο της ακροδεξιάς προπαγάνδας θα βρεθούν αντιμέτωποι σε ένα οπαδικό ραντεβού θανάτου.
Διαβάζοντας το βιογραφικό του ποιητή Κώστα Κωνσταντινίδη μάθαμε πως η ποιητική συλλογή «Καιροί μεταμοντέρνοι» είναι το δεύτερο έργο του. Μπορούμε να πούμε πως μας ξάφνιασε ευχάριστα και περιμένουμε τις νέες πνευματικές του δημιουργίες.
Like this:
Like Loading...
