ΤΑ ΚΑΡΠΟΥΖΙΑ

Παραδεχθείτε το λοιπόν πως χρησιμεύουμε
και δοκιμάστε τα καινούργια μας καρπούζια

χωρίς εμάς τα βερύκοκα
θα ‘ταν μόνο βερύκοκα
τα καρπούζια
μόνο καρπούζια

γι΄ αυτό όλο κουραζόμαστε και πάσχουμε
συνέχεια προσπαθούμε να ωφελήσουμε
κι όταν καμιά φορά φυσάει αεράκι
θλιβερό

εμείς τα καταφέρνουμε και φτιάχνουμε
απ’ τα βερύκοκα – νέα βερύκοκα
κι απ’ τα καρπούζια – νέα καρπούζια

*

ΕΙΜΑΙ ΕΝΑ ΑΔΕΙΟ ΠΟΤΗΡΙ

Κάτω απ’ τη βρύση
γεμίζω λέξεις
και μιλώ για το νερό

Μπροστά στο φως
γεμίζω χρώματα
και φέγγω

Κι όταν με σπας
τσακίζομαι με θόρυβο
κι ακούς τη μοναξιά μου

*Από το βιβλίο “Ο ανάπηρος λαχειοπώλης”, Εκδ. Διαγωνίου Αριθ. 11 Θεσσαλονίκη 1982.