Θα τα κάψω τα ποιήματα.
Το πήρα απόφαση.
Θα τους βάλω φωτιά
να ζεσταθούν τα πρεζάκια της πόλης
που τρέμουν στα παγκάκια
και στα ακατοίκητα.
Θα τα κάψω το δίχως άλλο.
Να γίνουν φλογερή αγκαλιά
για τους άστεγους
που μου λένε καλημέρα κάθε πρωί
αποκαλύπτοντάς
τα σάπια δόντια τους.
Γι αυτούς έτσι κι αλλιώς έγραφα
τόσα χρόνια.

Τους τα χαρίζω.