Είχα ένα μυαλό αλλά δεν είχα καρδιά
δεν είχα καν πέος.
Κοιτούσα τους ανθρώπους
κι έβλεπα όλα όσα
δεν θα καταφέρω ποτέ.
Δεν με ένοιαζε.
Ήξερα ότι πονούσαν κι αυτοί
βλέποντάς με να σέρνομαι
ως το σπίτι
ίσα για να τσακιστώ.
Κάπου μεταξύ ποίησης
και αδιαφορίας.

*Πηγή: https://enaetsi.wordpress.com/2023/05/16/7285/#like-7285