ΑΠ’ ΤΗΝ ΚΕΡΚΙΔΑ

Αυτό το τσίρκο ήταν πλήρες.
Μ’ ένα σχοινοβάτη δίχως πόδια
να δοκιμάζει το σχοινί πριν ανεβεί
κι έναν άλαλο παρουσιαστή
με την κοιλιά μπαλόνι και ημίψηλο.
Η θηριοδαμάστρια χωρίς χέρια
να βαστά στα δόντια το μαστίγιο
και στα παλούκια δεμένοι ελέφαντες
με προβοσκίδες γουρουνιών
στα κλουβιά λιοντάρια, χωρίς χαίτη.
Χορεύτριες υπήρχαν, ναι
χοντρές και με σγουρή γενειάδα.
Και δύο ζογκλέρ αόμματοι
να πετούν ο ένας στον άλλο τις κορύνες.
Στις κερκίδες υστερικές μανάδες, στείρες
έγνεφαν στα παιδιά τους ησυχία.
Η παράσταση σε λίγο θ’ αρχίσει
κι όλοι θα πρέπει να κάνουν πως γελάνε.

*
ΚΙ ΟΜΩΣ

Έχει πολλές ταυτότητες
επίσημες κι ανεπίσημες
κρυμμένες σε τσεπάκια.
Απ’ αυτές διαλέγει μία
και την παρουσιάζει.
Δηλώνει «εδώ»
ανά περίσταση «υπάρχει»
και παρόλο που φοβάται
ξέρει πως ως να συλληφθεί
κακοποιός δεν είναι.
Είναι παθολογική
συλλέκτης εαυτών
και καθημερινά
στον ημερήσιο τύπο
ψάχνει σεσημασμένους
προς ανακούφιση
μιας δεδομένης μοναξιάς
μέσω κοινής απάτης.