ΠΟΥ ΝΑ ΣΤΡΑΦΩ;

Ψάχνω ένα ποίημα για να ταυτιστώ.
(Λέξεις που τις καρφώσανε
σαν τρόπαιο του τίποτα
εικόνες που συνέθλιψαν το νόημα),
ένα ρυθμό να βρω που να σκορπίζεται
όπως τα σύννεφα,
δίχως τη βεβαιότητα του τι είναι,
δίχως το τέλος που λογίζεται σαν δόξα,
δίχως τη γλώσσα και τον οφθαλμό.
Με όλη την αγωνία των αισθήσεων.

*

Η ΚΛΕΨΥΔΡΑ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΜΟΥ

Πόσες φορές τη γύρισα πλαγίως καθυστερώντας το απόσταγμα
των ειπωμένων,
να μείνει στέρεο κατακάθι.
Καθυστερώντας,
σε πείσμα όλων των χρονόμετρων,
δεν εναρμονιζόμουν.
Κι έμεινε τόσο στέρεο να διυλίζω
που τίποτε δεν έρρεε
μες στην κλεψύδρα του μυαλού μου.

*Αναδημοσίευση από εδώ: https://fteraxinasmag.wordpress.com/2023/05/02/2-ποιήματα-ανθή-τσεκρέκου/#like-6475