Μηδέν
Ο πρώτος αριθμός
Ο πρώτος άνθρωπος
Η πρώτη σύλληψη
Μηδενικά μηνύματα
Σε ψάχνω τα βράδια
Στην ομίχλη
Σε φώτα χαμηλά
Σε δρόμους νοτισμένους
Σάββατο συνήθως
Στης μέρας
Και της νύχτας
Την αλλαγή
Βρέχει ακόμα
Κι ακούγεται ένα τραγούδι
Της Λένας παλιό
Μουδιασμένος
Παίρνω το δρόμο της επιστροφής
Επίλογος μιας συνάντησης
Σε φόντο κόκκινο βαθύ
Με κατάλαβες άραγε;

*

Απόψε
το διακριτικό σου άρωμα
κάτω από πολυκατοικίες ηλεκτρικές
δίπλα σε βιτρίνες παλιές
δίπλα σε φώτα νέον
ελληνικές μελωδίες από γυναικείες φωνές
σε μονοφωνικά τραγούδια
Μέσα από ένα ποτήρι
αγναντεύω
την ήττα της συλλογικής δημιουργίας
την ήττα μιας έμπνευσης
τον εαυτό μας
Αυτό που πολλοί αποκαλούν αγάπη
-παγιδευμένο σε εικόνες και λέξεις-
χάνεται σε μια ανείπωτη μακρά διαδρομή

*Από τη συλλογή “Δίχως όνομα”, εκδ. Εκάτη, 2015.