Γ.Δ. Σέρμυντ, Τέσσερα ποιήματα

ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΣΥΣΤΟΛΗ

Αυτό που κρατάς στο χέρι σου
είναι η καρδιά μου,
μια χειροβομβίδα απασφαλισμένη.

Κράτα την παλάμη σου κλειστή,
σφίξε τα δάχτυλα με όλη τη δύναμή σου.
Αυτό που κρατάς στο χέρι σου,
καλύτερα να λιώσει παρά να εκραγεί

*

ΔΥΣΚΟΛΟ ΤΟΠΙΟ

Δες μας τώρα.

Ουρανός εσύ, θάλασσα εγώ
αναζητούμε μάταια
έναν ορίζοντα να συναντηθούμε

*

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ

Οι τρεις τελείες
που θα μπουν στο παραμύθι μας
δεν θα αποσιωπούν

μα θα φωνάζουν

Ότι κανείς δεν ζει καλά
όταν το βιβλίο κλείσει.

*

ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ

Γεννήθηκα φθινόπωρο
κι έριξα τα φύλλα μου βιαστικά
μένοντας γδυτός
μες στην υπόσχεση της βροχής.

Τώρα
που το φθινόπωρο πέρασε
κι ο χειμώνας λεηλατεί
το απογυμνωμένο δέρμα μου

έχω πια πειστεί
ότι η φύση με ξεγέλασε’ ότι

βιάστηκα να ξεγελαστώ

*Από τη συλλογή “Σεπτέμβρης Νέα Επαφή”, εκδ. πρότζεκτ ερσίλια, Αθήνα 2022.

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s