Σπύρος Κατηφόρης, Δύο ποιήματα

Σε θέλει ανθρώπινο
κρέας που μυρίζει
χωρίς τη σκόνη
ΜΕΣΑ κυνήγησα το ζώο
τρεις θάνατοι και το ζώο δεν πνίγεται
τρεις θάνατοι φλυαρία
μας ταΐζουν με τρεις νότες
το ζώο τρέχει
ξεφεύγει
στις γειτονιές του λίπους
θα χτίσω είπες εδώ
σε έπιασαν όμως πάνω στην κίνηση
το ένα που δεν έσπασε
κομμάτια θα γίνει
μέσα στη ζωή του πράγματος θα σακατεύεται
από πάνω να χτίσεις
όμως ο σπόρος θέλει το χρόνο του
και η μάταιη λέξη δεν αναπλάθει
αυτό που μένει από τους λύκους
ή
αυτό που μένει για τους λύκους

*

το τότε-τώρα που ρέει στη χαραμάδα του
αρχίζει να επιτίθεται
όχι πιο πέρα από αυτή τη σελίδα
θα κοπεί
σε μικρές ανάσες
ολόκληρη η καμπύλη
λίγη η στάχτη
στέκεται εκεί και χιονίζει
ο καιρός άφαντος
τα ρολόγια του τίποτα
δε σταματούν να χτυπάνε
αυτό είναι το βαλς που καταστρέφεσαι;

*Από τη συλλογή “πέτρα στο βυθό”, εκδ. Σμίλη, Ιούνιος 2021.

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s