να κοιτάξω έξω απ’ το παράθυρο

να θυμηθώ το μέσα και το έξω

κι όλα τα επιρρήματα που πέσανε πια στην αχρηστία

ανάμεσα στα μάτια σου να κοιτάξω

σ’ εκείνη τη ρυτίδα που άξαφνα φύτρωσε στη μέση

λυγμός και ψήγμα αιώνιας μνήμης

να θυμηθώ το βλέμμα σου

τη μυρωδιά της αγκαλιάς σου

τον τρόπο που μιλάς και που αγγίζεις και που επιπλήττεις

να κοιτάξω έξω απ’ το παράθυρο

ανέγγιχτη να ικετεύω τη βροχή να μ’ ακουμπήσει

να συνδεθώ κάθε απόγευμα με στελέχη κυβερνητικά

που ξέρουν πάντα το σωστό

που θα με περιλούσουν κάθε μέρα με την ευθύνη του θανάτου

το βλέμμα τους ωστόσο ανήμπορο το ψέμα τους να κρύψει

τα μάτια όλων τους με επικρισία μας κοιτάζουν

εκμεταλλεύονται θαρρώ τις περιστάσεις με τρόπο εκπληκτικό

βλέπεις κανείς δεν στέκει πια απέναντί τους για να αντιταχθεί

έξω απ’ το παράθυρο να κοιτάξω

να αφιερώσω λίγο απ’ τον χρόνο που σταμάτησε το αιώνιο κύλημά του

σε θανόντες και αρρώστους και όσους μόνοι τους παλεύουνε τις ύστατες στιγμές

μ’ ένα διάταγμα μας είπαν καταργείται και η χαρά και η λύπη

και πιότερο το μοίρασμά τους αναμετάξυ μας

κι ύστερα να σκεφτώ μια νοσοκόμα

κάθε πρωί να παίζει στοίχημα με τη ζωή της

και κάθε βράδυ να μετράει δέκατα και δεκάρες

να αναρωτιέται ποιος γυμνή την άφησε στις μάχες

και τι άραγε να έχει κόστος και αξία μεγαλύτερη

από την ίδια τη ζωή

να κοιτάξω έξω απ’ το παράθυρο

βιαστικά στη μια μου τσέπη να χώσω αναμνήσεις και εικόνες

κι από την άλλη μου τσέπη αργά και διθυραμβικά

να ξεδιπλώσω όνειρα και σχέδια

να τα απλώσω στο χαλί

και με περίσσια ειρωνεία να συμπληρώσω αυτού του απρίλη το επιδαπέδιο παζλ

και επιτέλους την πόρτα να ανοίξω

έξω να βγω

να μυρίσω την ανθρώπινη οσμή

με βία να σκάψω το χώμα

και κει να ξαναβρώ

τους νεκρούς μας και τους αγώνες μας και όλα κείνα που ποτέ αιχμάλωτα δεν πιάστηκαν

σταγονίδια αόρατα ελευθερίας που θα εξατμιστούν

κι ύστερα θα πέσουν πάνω μας βροχή γόνιμη

ίσα να γεμίσουμε τα πνευμόνια μας

και τον κύκλο της ζωής να ξαναφτιάξουμε από την αρχή

*Φώτο: Poncik Panta/Facebook

**Το ποίημα και η εικόνα της ανάρτησης αναδημοσιεύονται από εδώ https://nullapoenasinelege.wordpress.com/2020/04/07/%cf%89-%ce%b3%ce%bb%cf%85%ce%ba%cf%8d-%ce%bc%ce%bf%cf%85-%ce%ad%ce%b1%cf%81/