Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΕΛΛΑΔΑ

τα Κύθηρα
κάτω απ΄ τη φωτοπλημμύρα του Πάνα
ο Καρούζος με το εαρινό παιχνίδι
της γλωσσογονίας
ο Άρης Αλεξάνδρου των ακίβδηλων ιδανικών
οι πεντατοτονίες της Ηπείρου
οι λησταρχίνες των φαραγγιών κ’ ο Άγιος Μάξιμος
με το συναγκάλιασμα του Άλλου
το δημοτικό τραγούδι, η υψίστη
μορφή ποίησης η καμωμένη απ’ τον Κανένα
το μνημείο του πρόσφυγα των πόλεων
το απαρέμφατο πάσχειν το ανετυμολόγητο αγαπάω
τα διάστικτα γόνατα των γυναικών κι η γροθιά τους
στην πρώτη γραμμή των μαχών
και πρωτίστως
της ταβέρνας το ρολόι: ο Τσιτσάνης κέντησε
1961 με την ιέρεια Πολύ Πάνου
στα μπουζούκια του Καρνέζη και
του Κώστα Παπαδόπουλου
πασαπνοάριο στην έσω ξενιτιά

άλλη Ελλάδα δεν γνωρίζω

*

ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΙ

Παντού
στο δρόμο στο τηλέφωνο στο χώρο εργασίας
στο σχολείο στην τηλεόραση στη λαϊκή
τοκογλύφοι εντός κ΄ εκτός ελέω Θεού
βασιλιάδες του σπιτιού μας αγιογδύτες
της παράφορης εφηβείας μας
τοκογλύφοι των στιγμών και του συν
αισθήματος τοκογλύφοι της γλώσσας
και του έρωτα που μας βρήκε στο ναδίρ μας
όταν δεν είχε άλλο κάτω να βουλιάξουμε
τοκογλύφοι του φιλιού μας
της φιλίας μας
αισχοκέρδες της σύντομής μας βίζιτας
στη γη

ώρα να πηγαίνετε
μας ρουφιανέψατε
αρκετά

*Από τη συλλογή “αυτοί που πεθαίνουν είναι πάντα οι άλλοι”, εκδ. Θράκα, Ιούνιος 2022.