ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ

Το αίμα κυλώντας στις πλάκες
Μου δένει σαντάλια
Σε μια καρέκλα στη μέση του δρόμου
Χαζεύω τις μικρές κρεολές
Βγαίνουν απ’ το σχολείο φουμάροντας πίπα.

Τ’ άσπρα δέντρα τα μαύρα δέντρα
Πιο νέα από τη φύση
Πρέπει για να ξανάβρουμε αυτή την τύχη της γέννησης
Να γεράσουμε.

*

ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑIΝΟΥΡΓΙΑ ΝΥΧΤΑ

Γυναίκα που μαζί της έζησα
Γυναίκα που μαζί της ζω
Γυναίκα που μαζί θα ζήσουμε
Σου πρέπει πανωφόρι κόκκινο
Γάντια κόκκινα μάσκα κόκκινη
Και κάλτσες μαύρες
Δικαιολογίες αποδείξεις
Για να σε δω ολόγυμνη
Γύμνια αγνή περίτεχνο στολίδι.

Στήθη ώ καρδιά μου.

*

ΤΑ ΣΤΕΙΡΑ ΜΑΤΙΑ

Σαν βλαστάρι
Της φλόγας τ’ ανάστημα
Αγνότατη τ΄ άρμα πήρε
Εραστών αγκαλιασμένων

*

Η ΠΑΡΑΛΙΑ

Όλοι έγιναν ο ένας με τον άλλο γύμνια τρυφερή
Τ’ ουρανού και του νερού του αέρα και της άμμου
Όλοι αφήσαν τα προσχήματα
Κι υποσχέθηκαν να μη βλέπουν άλλον από τον εαυτό τους

*

ΤΟΥΑΛΕΤΑ

Μπήκε στη μικρή της κάμαρα ν΄αλλάξη ενώ η χύτρα τραγουδούσε. Το ρεύμα απ΄ το παράθυρο έτριξε την πόρτα πίσω της. Για μια στιγμή αλάφρωσε την παράξενη γύμνια της την όρθια και λευκή. Ύστερα γλύστρησε στο φουστάνι της χήρας.

*Από το βιβλίο “ποιήματα του πώλ ελυάρ” σε απόδοση Γ. Καραβασίλη, εκδ, Κουλτούρα, Σεπτέμβρης 1971.